هوالمحبوب

شاید یکی از دلایلی که ائمه را بر ان داشته که تا بدین حد تاکید و تشویق بر زنده نگه داشتن عاشورا و مصائب ان داشته باشنداین باشد که عاشورا تابلویی است کامل از این اعجوبه افرینش یعنی انسان!

یاد اوری اینکه اولئک کالانعام به چه معناست! چگونه انسان میتواند با اختیارش انقدر پست شود که حقیقت را ببیند و حق را بشناسد و به ان پشت کند . مصداق این آیه از قران که میفرماید:(( وما اختلف الذین اوتوا الکتاب الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم)) باشد.

و از سوی دیگر یاداوری اینکه انسان که خداوند برای افرینشش به خود تبریک گفت با همان اختیار میتواند به جایی رسد که از ملائکه نیز برتر شود .

رسد ادمی به جایی که بجز خدا نبیند

میتواند حسین وار عزیزترین عزیزانش را به قربانگاه برد و در راه معشوق قربانی کند و نفس مطمئنه را بار دیگر عینیت بخشد.

اری میتواند زینب گونه عزیزانش را به خون غلطان ببیند و باز بگوید (( ما رایت الا جمیلا)) تا حقارت دستگاه ظلم را به رخش بکشد!

و میتواند همچون شمر و عمر سعد با همه وجودش حقانیت حسین را دریابد اما به رذیلانه ترین صورت در مقابلش بایستد و بل هم اضل را به نمایش بگذارد .

یاد عاشورا از انروست که فراموش نکنی در ازمایشات سخت الهی ایمان و صبر است که تو را از مهلکه کفر و عصیان میرهاند.

از یاد نبری که ممکن است سالها مومنانه زیست کنی اما در ورطه مصیبت و بلا کوچکترین تعلق تو به دنیا تو را از قافله بهشت باز دارد.

به یادت می اورد که فریاد بزنی الهی انا عبدک الضعیف الذلیل الحقیر المسکین المستکین و از او بخواهی که نلغزی و تا اخرین دم حیاتت بر سبیل نجاح و سعادت بمانی .

و از اینروست که ((ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة))

والسلام علی من اتبع الهدی