هوالمحبوب

ما از بچگی یاد گرفتیم واسه احترام گذاشتن به مخاطب به صورت جمع باهاش صحبت کنیم. فکر می کنم این فرهنگ غالب ایرانیاست و فرهنگ قشنگیم هست.

یاد گرفتیم فقط با کسایی مفرد حرف بزنیم که صمیمی هستیم و هم شان خودمونن. واسه همین با بزرگترا و حتی همسنایی که باید بینمون یک سری حرمت ها حفظ بشه با افعال و الفاظ خطاب جمع صحبت می کنیم.

حالا نمیدونم چی شده که صدا و سیما درست این فرهنگ صحیح و قشنگ رو هدف قرار داده.

مجریای محترم واسه اینکه نشون بدن با مهمان برنامه صمیمی اند و یا احیانا ادمای روشنفکر و با کلاسی هستند با وقاحت تمام از لغاتی مثل تو ببین بشین بگو و مثل اینا استفاده میکنن که به نظر من نه تنها به شان مهمان برنامه بلکه به شعور اون همه ادمی که دارن این برنامه رو می بینن توهین می کنن.

و جامعه ما هم که متاسفانه به سرعت یه فرهنگ غلط توش رواج پیدا می کنه.

یا مثلا توی فیلما. خانم ها و اقایون ظرف چند دقیقه دختر خاله پسر خاله میشن و دیگه کاملا صمیمی و به نظر من با بی ادبی تمام با هم حرف میزنن.

به نظر شما توهین نیست که یه اقای مثلا محترم یه خانم به اصطلاح محترم رو با تو خطاب کنه و بر عکس؟

یا یه جوون یه بزرگتر رو؟ بخصوص طرز حرف زدن با پدر مادرا که واویلاست.

یکی نیست به من بگه خوب حالا که چی.!!!

حالا تو بشین اینجا هی غر بزن .ناله کن. چه فایده ای داره؟ کی صداتو میشنوه؟ کی اهمیت میده تو چی میگی؟

ولی خوب بعضی وقتا فکر میکنم این تنها راهیه که شاید بتونم شاید شاید به یه نفرم که شده یه تلنگری بزنم و به اصطلاح انجام وظیفه ای کرده باشم.

مهم عمل به تکلیفه. واسه ما نتیجه معیار نیست( امان از این وظیفه شناسی)

التماس دعا

با اجازه دوستان یا حق