در عزای عزاداریها

هوالمحبوب

شمر یه موجود فضایی نبود .یکی دور از تصور .یکی با یه چهره کریه. نه اتفاقا شمر در جنگ صفین کنار مولا علی شمشیر زد و زخم خورد.شمر حافظ قران بود. شمر اگر مومن به حقانیت حسین(ع ) نبود اگر هیج جا بر نمیگشت لحظه ای که در قتلگاه صدای ناله حضرت زهرا رو شنید پشیمان میشد برمیگشت حداقل لحظه ای درنگ میکرد به حکم فطرت و وجدان حق طلبش .اما شمر شکی در حق بودن حسین نداشت. برای همین تا اخر خط رفت تا اخر ظلم .ؤ

به قول شهید مطهری امام حسین رو یک بار در کربلا دشمنانش به شهادتش رساندند و بارها و بارها دوستانش هدفش رو کشتند. کاری که هر شب خیلی از ما در مجالس عزاداری میکنیم. نمیدونم شاید اگر شهید مطهری امروز بود به جای سه جلد حماسه حسینی سی جلد مینوشت.

شعرای بی معنا با جدیدترین موسیقیای مبتذل پاپ محصول مداحایی که از مداحی فقط صدای قشنگشو دارن . جملات عربی رو هم اونقدر سطحی حفظ کردن که بصورت خیلی خنده اوری بعضی از کلماتشو جا میندازن و نمیفهمن چه اش شله قلم کاری میپزن.

به هر نمایش و حرفی واسه داغ کردن مجلس متوسل میشن حتی ابایی از سواستفاده از اسم حضرت زهرا و امام زمان و ... ندارن.واین یعنی قتل هدف امام حسین یعنی لوث کردن بزرگترین قیام تاریخ ایا این شمر بودن نیست؟

نمیدونم شاید جهله ولی تا کی جهل توی کارای به این حساسی ؟ایا کسی نیست که بیدارشون کنه؟ ایا مطهری یا مطهریها نمیخوان این مصیبت رو فریاد بزنن؟

والسلام علی من اتبع الهدی