هوالمحبوب

پس از اینکه ابلیس به گناه حسد و تکبر از درگاه خدا رانده شد و از خداوند مهلت خواست با گستاخی تمام به خداوند گفت :اکنون که مرا گمراه ساختی من بر سر راه مستقیم تو در برابر انها کمین میکنم.

و سپس این را گفت:

ثُمَّ لآتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ ولاَ تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَاکِرِینَ (اعراف ۱۷)

((سپس از پیش رو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپ انها به سراغشان میروم و بیشتر انها را شکرگزار نخواهی یافت.))

طبق این آیه شریفه شیطان از چهار سو به انسان نزدیک میشه تا او رو از راه مستقیم منحرف کنه . می مونه دو راه . بالا و پایین .

این یعنی اینکه من انسان یا اوج میگیرم و بالا میرم تا به رتبه برتر از ملک شدن میرسم یا اونقدر پایین میرم تا به نهایت پستی یعنی اولئک کالانعام بل هم اضل (انها همچون چهارپایانند بلکه گمراه تر) میرسم .

چاره ای نداریم .

نه در جا میتوانیم بزنیم. نه میتوانیم عرضی حرکت کنیم .حرکت ما طولی است یا به اوج عزت یا به هزیز ذلت. هر دو راه هم برگشت پذیر است با اراده من و تو .مگر انجا که مهر بر قلبمان بخورد که خدا ان روز را برایمان نخواهد!

سقوط کمک نمیخواهد کافی است خودمان را رها کنیم. اما اوج گرفتن نردبان میخواهد همان ریسمان محکم الهی که باید به ان چنگ بزنیم تا به ورطه سقوط نیفتیم .

خدا کند این ریسمان را بیابیم و بشناسیم و به آن متوسل شویم و هرگز رهایش نکنیم.

الهی آمین