هوالمحبوب

امان از پنج شنبه شوم.

امان از سقیفه.سقیفه.سقیفه...

امان از ان جماعت سقیفه که در مقابل نص خدا اجتهاد کردند. رسولخدا را تهمت هزیانگویی زدند همان کسی را که خدا تصریح میکند که : ((ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی))

امان از ان اجتهاد که فتنه به دامان امت انداخت.

امان از سایه شوم سقیفه که تیر بلایش پیوسته پیکر اسلام را زخم فتنه می زند.

یک روز میشود سیلی و بر صورت محبوبه خدا نواخته میشود .روز دیگر شمشیر میشود و بر فرق علی فرود می اید.

زهر میشود و جگر حسن(ع) را پاره پاره میکند و تیر های کینه میشود بر تابوت ایشان.

روزی دگر نیزه هایی میشود حامل سر های خاندان رسول خدا و خنجری بر گلوی حسین(ع)...

میشود سقف زندان حجاج و بر سر شیعیان علی خراب میشود.

در دامان خود محمد بن عبدالوهاب را می پروراند تا فرزند خلفی باشد برای ان جماعت.

میشود مفتی ملعون وهابیت و محله بنی هاشم را ویران میکند.

و امروز فرزندان سقیفه شیعه را مهدور الدم میدانند و سر هایشان را می برند و حرم امامانشان را ویران میکنند و هر روز ار خونشان جوی ها روان میسازند.

امان از سقیفه...